Tv Lotus ราคา
น้ำเสียงพูดจาเสียดสีดังขึ้นข้างหลังเขา ซูจ้านหันไปมอง เห็นหลินซินเหยียนยืนอยู่ข้างหลังเขา เขาอึ้งไปครู่หนึ่ง หรือว่าเมื่อกี้เธอเห็นหมดแล้ว เขาอธิบายโดยสัญชาตญาณ "พวกเราเจอกันโดยบังเอิญ เธอถูกโรคจิตคนหนึ่งรังควาน ผมไม่ช่วยก็ไม่ดีมั้ง? " หลินซินเหยียนยิ้ม "ฮีโร่ช่วยสาวงาม เรื่องที่ผู้ชายทุกคนต้องทำ คุณไม่ผิด คนที่ผิดคือฉัน ฉันมันบ้าง ถึงคิดอยากจับคู่คุณกับเสี่ยวยา ตอนนี้ดูแล้ว เสี่ยวยาคิดถูกแล้ว คุณมันก็แค่คนที่ไม่ชัดเจนเท่านั้น" ซูจ้านเดินเข้าไป "มันเป็นเรื่องเข้าใจผิด……" "เข้าใจผิดอะไร? " หลินซินเหยียนมองเขาอย่างใจเย็น "ความเห็นใจของคุณมันล้นหลามจนอยากส่งคนกลับบ้าน เป็นเรื่องเข้าใจผิด? " "ขาของเธอบาดเจ็บ….. " "เขาไม่มีครอบครัวไม่มีเพื่อน ต้องเป็นคุณเท่านั้น? " หลินซินเหยียนพูดตัดเขา ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วว่าทำไมเสี่ยวยา ถึงมีความคิดไม่อยากเอาลูกไว้ เขารู้ใจตัวเองหรือเปล่า? หลินซินเหยียนเงียบไปครู่หนึ่ง พยายามให้ตัวเองสงบสติอารมณ์ เธอสูดอากาศเข้าลึกๆ "ซูจ้าน ถ้าคุณยังมีความรู้สึกกับแฟนเก่าอยู่ ตอบตกลงกับฉันเรื่องหนึ่ง อย่าไปหาเสี่ยวยาอีก" ซูจ้านรู้สึกกระวนกระวาย เขากำลังอยากยื่นมือไปดึงตัวหลินซินเหยียน ก็มองเห็นสายตาอันเย็นชาของจงจิ่งห้าว เขาจึงดึงมือกลับ "ผมชอบฉินยา" หลินซินเหยียนอยากหัวเราะ แต่เผชิญหน้ากับซูจ้านที่ยังแยกแยะสถานการณ์ไม่ถูก เธอหัวเราะไม่ออกจริงๆ "คุณชอบเสี่ยวยา? "
ต่อให้จะใช้ ก็ไม่พกติดตัวตลอด ไม่ตรงกับพฤติกรรมคนปกติ เห็นได้ชัดว่าจงจิ่งห้าวเป็นคนปกติ "ไม่มี" ตอนนี้คิดดีๆ ไม่ใช่นิสัยของจงจิ่งห้าวนี่นา ตอนนั้นที่ประธานจงยอมรับ เขาตกใจมาก หลินซินเหยียนเก็บโทรศัพท์มือถือ เรื่องนี้ เธอต้องถามให้ชัดเจน หลินซีเฉินเพิ่งจะห้าขวบ หากเขาทำจริงๆ… เธอกุมขมับ ลำบากจริงๆ ไม่นานรถก็หยุดที่เธออาศัยอยู่ เธอเปิดประตูลงจากรถ เพราะรีบจะถามเรื่องให้ชัดเจน ไม่ได้ทักทายกวนจิ้ง เธอเปิดประตู จวงจื่อจิ่นกำลังเก็บของที่นำมา "เสี่ยวซีล่ะ? " "อยู่ในห้องนอน" จวงจื่อจิ่นเห็นสีหน้าของเธอไม่ดี "เธอไม่สบายเหรอ? " "เปล่า" ตอนนี้เธอแค่อยากรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ เดินไปถึงหน้าประตูห้องนอน เธอเปิดประตู
กวนจิ้งพิงประตูรถเล่นโทรศัพท์มือถือ เห็นหลินซินเหยียนออกมา รีบเดินมา หลินซินเหยียนส่ายหัว "ไม่เป็นไร" "ไม่เป็นไรก็ดี ขึ้นรถเถอะ ฉันส่งคุณกลับไป" กวนจิ้งเดินไปข้างหน้าเปิดประตูรถ หลินซินเหยียนกล่าวขอบคุณแล้วขึ้นรถ กวนจิ้งมองหลินซินเหยียนผ่านกระจกหลัง "ฉันเห็นสีหน้าของคุณไม่ดี มีเรื่องทะเลาะวิวาทกับประธานจงเหรอ? " หลินซินเหยียนเงยหน้ามองเขา นึกถึงข่าวที่จงจิ่งห้าวให้เธอดู หยิบโทรศัพท์มือถือออกมา ค้นหาภาคสังคมจากหัวข้อข่าว เจอข่าวนี้จริงๆ เธอขมวดคิ้ว ยื่นให้กวนจิ้งดู "ตอนนั้น นายอยู่ไหม? " กวนจิ้งเหลือบมองหนึที ข่าวนี้ เมื่อกี้ที่เขาเล่นโทรศัพท์มือถือก็เห็น และถึงตอนนี้ เขาถึงจะรู้ว่าทำไมตอนนั้นจงจิ่งห้าวไม่ให้เขาห้ามผู้ช่วยที่ถ่ายรูป แม้จะถ่ายแล้ว หากจงจิ่งห้าวไม่อยากเห็น ก็จะไม่มีข่าวตอนนี้ ตอนนี้ปรากฏแล้ว พูดได้เพียงว่าจงจิ่งห้าวตั้งใจ แล้วทำไม น่าจะเกี่ยวกับหลินซินเหยียนสินะ? กวนจิ้งพยักหน้า "ตอนนั้นประธานจงกำลังคุยงานกับประธานหลี่ของบริษัทเซิ่งต้า ลูกของคุณบุกเข้ามา ถือสิ่งนั้น บอกว่าประธานจงทำตก" หลินซินเหยียนจับโทรศัพท์มือถือแน่น "จงจิ่งห้าวมีนิสัยพกของแบบนี้ไหม? " ประโยคนี้เธอถามยังรู้สึกผิด ใครจะประสาท ไม่มีอะไรก็พกของแบบนี้ติดตัว?